Tilky skaży, ja widmowłjus' wid ws'oho tryczi.
Proszu, skaży, ja spokijna, jak sotni prużyn.
Ne mowczy, ja wse zważyła, je ważływa pryczyna dlja zustriczi.
Ja wże wicznist' żywu na meżi.

Pryspiw:
Wse, szczo tobi potribno,
W mene zawżdy z soboju.

Ne zaważaj, pokaży sebe wwiczływym.
Kożen deń – ce prohuljanka łezom noża.
Ja nazawżdy twij dżyn, ja wykonuju z widczaju
Neobmeżenu kilkist' bażań.

Pryspiw

Kalibr zinyc', tremtinnja ruk i dychannja neriwne,
Ja rozsypajus' w pył, ty nym żywesz dawno.
W twojich oczach szczodnja zrostaje temna prirwa.
Newże ce wse, ce wse szczo tobi potribno?

Pryspiw