Oj sumnaja subotońka, sumnyj deń,
Była maty swoju doczku ciłyj deń.
Oj szczo ż ty mnja, za szczo b’jesz?
Naszczo mene za nełjuba widdajesz?
Ja nełjuba ne łjubyła j ne łjubłju,
Za nełjubom hore żyty ne pidu.
U nediłju raneseńko, czut' na swit,
Mandruwała czornjawaja w biłyj swit.
Mandruj, mandruj, diwczynońko,
Po połju, osidłaju woron-konja, dohonju.
Jak osidław woron-konja ta j dohnaw,
Za kosońku do hrywońky pryw’jazaw.
Biży, biży, woron-konju, po połju,
Wywołoczy czornym ternom myłuju.
Oj wyhostry, moja myła, hostro niż,
Ta j wybery czorne ternja z swojich nih.