Moja kraplja żurby za doszczem ne wpade,
Nad kwadratom zakowani stiny,
Bo, dołajuczy deń, wse ż pobaczyw tebe
Sered cwitu, nad switom jedynu!

I wże carstwo sloty weresnewo tremtyt',
Karyt' oczi w bursztynowim łysti,
Mow dlja nas znowu deń powernuw do wesny,
Nediznawszys' czomu taki rizni.

Pryspiw:
Ne buwajut' doszczi wypadkowi,
Koły osiń zowe do łjubowi,
Rozmywajuczy kolir peczali
Na oczach, szczo samotńo mowczały. (wes' kupłet – 2)

Załetyt' u wohni nadweczir’ja huste
I na wułycjach sjade w tumany,
A mij pohljad żurby na asfalt ne wpade,
Bo na mene czekaje kochana.

Pryspiw