Żyttja niszczo ne może zupynyty,
Ni witra hurk, ni kłekit żurawlja.
Wrożaj rjasnyj dodołu chyłyt' wity,
Hoduje nas bezsmertnaja zemlja.
P’jemo wyno i tiszymo kochanych,
Tak z rodu w rid wodyłosja u nas,
A szcze w bojach otrymujemo rany
I hynemo, jakszczo prychodyt' czas.

Pryspiw:
Za Ukrajinu, za ditej, za wołju,
Za hory, za bezkrajniji polja;
Za naszu Sicz, za materyns'ku mowu,
Szczo nad Dniprom wże sotni lit krużlja..

Żyttja niszczo ne może zupynyty,
Ja wirju bude wiczno Kyjiw mij,
Naszczadky naszi – Ukrajiny dity
Idut' wpered, bo szljach u nych takyj.
Łysz zemłju ridnu w switi prosławljaty,
Zwojowanu swobodu berehty
I rid swij aż do stonu pam’jataty,
I pro bezsmertja dumaty zawżdy.

Pryspiw