Rozhubłenyj pohljad,
Prychowanyj bil
Widrodżuje spohad
Zabutych podij.

Pałaje nebo –
Ja maju jty.
Meni tak treba
W bezodni znajty

Pryspiw:
Moje misto,
Szczo w pam’jati żywe.
Ne widpuskaje
Toj dawnij strach,
Szczo z dytynstwa
Zapołonyw sercja –
Znykaje u nas na oczach...

W powitri łunaje
Dytjaczyj smich.
Bil zastyhaje
W oczach mojich.

Nebo u chmarach –
My majemo jty.
Misto-prymara
Nas kłycze zawżdy...

Pryspiw

Misto...