Szcze zyma – ni soncja, ni tepła,
I dusza u spokoji drima.
Szcze ne kłyczut' zorjani swity,
Ne prychodysz w serce moje ty,
Bo zyma neskinczenna,
Bo zyma nawiżena,
Bo zyma – ce predwisnyk wesny.

Pryspiw:
Poky chołody, poky,
Poky szcze snihy hłyboki,
Poky hasnut' w tyszi kroky,
Tak mriju ja, tak mriju ja.
Ty moji mriji znajesz,
Ta jich czomus' mynajesz,
Skaży, czoho czekajesz?
Wse znaju ja, wse znaju ja...

Cja wesna prynese
Nam łjubow, nam łjubow.
Cja wesna, znaju, prynese
Szczastja nam.

Skoro perszyj promiń zabrynyt'
I dusza z wesnoju zabołyt',
I pokłyczut' zorjani swity,
I pryjdesz u serce moje ty.
Chaj zyma neskinczenna,
Chaj zyma nawiżena,
Ta zyma – ce predwisnyk wesny.

Pryspiw

Cja wesna prynese
Nam łjubow, nam łjubow.
Cja wesna, znaju, prynese
Szczastja nam.

Pryspiw:
Poky chołody, poky,
Poky szcze snihy hłyboki,
Poky hasnut' w tyszi kroky,
Znow mriju ja, znow mriju ja.
Ty moji mriji znajesz,
Ta jich czomus' mynajesz,
Skaży, czoho czekajesz?
Wse znaju ja, wse znaju ja...