Zachid soncja swityt' wdałyni,
Ptach pidnjawsja w nebesa,
Des' pomczawsja twij awtomobil,
Z nym, jak połum’ja zhasa.

Pryspiw:
A ja do tebe łysz
U dumkach swojich łeczu,
A ja pro tebe łysz
Mriju, dumaju, mowczu.

Wże zachodyt' sonce za polja,
Des', mabut', smijeszsja ty,
Mabut', des' zijszła twoja zorja,
Czajky des' łetjat' w morja.

Pryspiw (2)

Zachid soncja swityt' wdałyni,
Ptach pidnjawsja w nebesa,
Des' pomczawsja twij awtomobil,
Z nym, jak połum’ja zhasa.

Pryspiw (3)

Za mnoju kiłometriw rjad,
Szczos' speredu – w nikudy,
Ja buduju obraz mrij,
U jakych budesz łysz ty!

Pryspiw (2)