U mamusi donja je, neposyda-dzyga,
I ne jist' i ne p’je, tilky dnjamy biha.
Wse strybaje i biżyt', a kudy ne znaje,
Sjudy-tudy, hljanu – umyt' dzygoju krużljaje.
Wse strybaje i biżyt', a kudy ne znaje,
Sjudy-tudy, hljanu – umyt' dzygoju krużljaje.

Pryspiw:
Dzyga, dzyga, dzyga, dzyga.

Po kimnati skriz' snuje, ne słucha nikoho,
Czaszku wiz'me – rozib’je, za ce tij – niczoho.
Dzygu matinka ne b’je, a tilky hołubyt',
Bo taka wże donja je, jiji mama łjubyt'.
Dzygu matinka ne b’je, a tilky hołubyt',
Bo taka wże donja je, jiji mama łjubyt'.

Pryspiw

U mamusi donja je, (3)
Je, je, je – dzyga.