Promiń switła wymykaju, temno, wsi dumky zbyraju,
I ne znaju, szczo robyty, jak dali żyty?
Des' tycheseńko mowczaty, ta w duszi sobi kryczaty,
Bo bez ńoho ne prożyty. Dorosli dity. Tak choczemo łetity...

Pryspiw:
Nam dwoje mało, my tak czekały,
To nasze szczastja, my trymały, ne puskały! (wes' kupłet – 2)

Sztuczni łjudy, sztuczni kwity, błyskom, farbamy pokryti,
Cja kartyna ne pro tebe, ty anheł neba.
Ja z toboju posmichajus', czas biżyt', joho błahaju
Chocz na deń, ta zupynytys'. Dorosli dity. Tak choczemo łetity...

Pryspiw