Swit małyj i kruhłyj, a my na ńomu
Wsi taki sami, taki znajomi
Chodym w hosti, rozmowljajem, wypywajem.
Rozdiljajut' nas wysoki stiny,
Czerez nych my pidsłuchowujem susidiw,
A koły złapaje chtos' za ruku i naswaryt',
My prykynemsja łochamy – my ne czuły, my ne znały.

Pryspiw:
Wkłjuczaj swoju maszynu czasu,
Dawaj wsju trasu wid poczatku.
Nechaj ta pisnja ne pro nas,
Dawy na pownyj haz.

Prydywysja kraszcze do sobi podibnych,
Płjuwaty jim na hołowu – to tak najiwno,
Prytrymaj swoje zło za chwist i rohy.
Ty powir jomu. Win takoż może staty kraszczym
Barmenom, futbolistom, hejem, kosmonawtom.
I nafiha kydaty kamiń komus' w duszu abo w płeczi?
Czasom kraszcze promowczaty i możływo stane łehsze.

Pryspiw (2)