– A de ż taja hołubońka sama połetiła,
Szczo z soboju hołubowi łetit' ne weliła?

– Czy ja ż tobi, mij hołube, da łycha mysliła,
Szczo ja tobi za soboju łetit' ne weliła?

Od wostoku do zapadu witrec' powiwaje,
A hołubczyk litajuczy hołubky szukaje.

– Pytaju tja, mij hołube, jaka hołubońka?
– Jasni oczi, rusi kosy, sama rum’janeńka.

– Chodyt' wona nad wodamy i nad berehamy,
Utyraje jasni oczi rusymy kosamy.

"Perestańte, bystri riky i lisy, szumity,
Koły bude mij hołubczyk do mene łetity".