Ty szo zduriła? Kilko tobi treba?
Ja szo konjaka, czy kołhospnyj byk?
I rano j w weczor w tebe je potreba, –
Ja tak ne możu, ja stilko ne prywyk.
Ciłe żyttja wid tebe tilko czuty:
Dawaj, dawaj, – a potim – sze dawaj!
Ja wże ne maju syły czobit wzuty,
Ty chocz w klozeti mene ne zaczipaj!

Pryspiw:
Joj, joj, joj, mało!
Ws'o jij mało, mało!
Joj, joj, joj, mało!
Ws'o jij mało, mało!
Orira hejra, orira hojra!
Orira hejra, hojra!
Orira hejra, orira hojra!
Orira hejra, hojra!

Chiba ce żinka? Ce jakas' mehera!
Szczodnja kryczyt: dawaj i szcze dawaj!
Zrobyła z mene pompu wid rowera,
Ja tut chazjajin, ce na nosi zarubaj!
Ty dowedesz mene, szo ja nap’jusja pywa,
Wirwusja w chatu i dam tobi pid zad,
Todi inaksze zaspiwajesz, myła,
I bude w chati spokij, myr i ład.

Pryspiw

Oj, czuły, czuły, czuły,
Czy wy czuły, czuły, czuły?
Kuku-kuku na munju,
Kuku-kuku za munju.
Buło, buło, buło, bo nema.
Oj, bida, bida, bida, bida...
Dumy moji, dumy moji...

Orira hejra, orira hojra!
Orira hejra, hojra!
Orira hejra, orira hojra!
Orira hejra, hojra!

Ty szo zduriła? Kilko tobi treba?
Ja szo konjaka, czy kołhospnyj byk?
I rano j w weczor w tebe je potreba, –
Ja tak ne możu, ja stilko ne prywyk.

Pryspiw

Orira hejra, orira hojra!
Orira hejra, hojra!
Orira hejra, orira hojra!
Orira hejra, hojra! (wes' kupłet – 3)