Wże nad mistom wohni
Rozcwiły, jak u łuzi romaszky,
Zadrimały kwartały...
Ta meni łysz spokoju nema.

Sam ne znaju, czoho
Na duszi tak trywożno i tjażko.
Sam ne znaju, czomu
Znowu duszu nespokij projma.

Ty do mene pryjdy
U winkach czornobrywoji noczi,
Pryhornysja do sercja,
Niżno łaskoju duszu zihrij.

Ja czekaju tebe,
I do ranku ne spatymut' oczi.
Ja czekaju tebe,
Pownu łasky i sonjacznych mrij.