Ty małjujesz mene, ja baczu dzerkało, szczo widbywaje...
Ja nareczena u biłomu, taka jakoju ujawljajesz:
Harne obłyczczja, strunka fihura ta niżni płeczi,
Ja u kartyni striczaju deń ta weczir, deń ta weczir.

Pryspiw:
Jak nabrydła dwomirna bezmeżnist'!
Wona pasuje tilky pejzażam.

Zwilny mene...

Ty widobrazyw mij charakter – żowti i bili bukety kwitiw,
Szczo mabut' meni daruwały, bo ja sama szczasływa w switi
Małjujesz z oczej mojich slozy, slozy radosti abo peczali.
Za mene ce wyriszat' łjudy, rozdywljajuczys' ta prochodjaczy dali.

Pryspiw