W rajs'kim horodi rosła łelija.
Chto ż jiji sadyw? Panna Marija.
Jak sadyła, tak sadyła,
do łeliji howoryła:
– Rosty, łelija!

Pryjszow do neji brateńko jiji:
– Panno Marije, daj my łeliji!
– Ne dam, ne dam ni łystoczka,
bo to moja łelijoczka,
krasna łelija!

Pryjszła do neji sestrycja jiji:
– Panno Marije, daj my łeliji!
– Ne dam, ne dam ni łystoczka,
bo to moja łelijoczka,
krasna łelija!

Pryjszow do neji bateńko jiji:
– Panno Marije, daj my łeliji!
– Ne dam, ne dam ni łystoczka,
bo to moja łelijoczka,
krasna łelija!

Pryjszła do neji matinka jiji:
– Panno Marije, daj my łeliji!
– Ne dam, ne dam ni łystoczka,
bo to moja łelijoczka,
krasna łelija!

Pryjszow do neji myłeńkyj jiji:
– Panno Marije, daj my łeliji!
– Dam ty, dam ty do łystoczka,
bo to moja łelijoczka,
krasna łelija!