Popid dibrowu, popid zełenu
Ta ore płużok ta smereczkowyj.
Chto za nym chodyt'? Ta nasz brat Wasyl.
A w liwij ruczci czepyhy derżyt',
A prawow ruczkow d’ soncju sy chrestyt'.
Wychodyt' d’ nemu jeho neneczka.
– Oj ory, synku, ta zdribna nywku,
Posijem na nij jaru pszenyczku,
Ta wrodyt' że sy stebło-żerebło,
Stebło-żerebło, żemczużnyj kołos.
Ta zberem żenciw – simsot mołodciw,
A w’jazannyci – wse baw’jannyci,
Jak nakładem kip, jak na nebi zwizd.
Ta zberem woziw simsot obłoziw.
Ta zwezem jeji na prykryj* bereh,
Na prykryj bereh, na tychyj Dunaj.
Pokładem styrtu a wspid szyroku,
A wspid szyroku, a wwys wysoku.
Ta wywerszym ji sribłom, zołotom,
Sribłom, zołotom, sywym sokołom.
Oj sokiw sydyt', w more sy dywyt',
W more sy dywyt' ta j rybku wydyt'.
Wsja zwirka w poli, a rybka w mori.