Zażurywsja burłaczyna,
Szczo j kopijeczky nema.
Sydyt', łupaje oczyma,
Jak hołodnaja sowa.
– Oj maw że ja sztyry woły
J kapszuk hroszenjaty.
Teper że, jak bubon, hołyj,
Tre znow pracjuwaty.
Szczo w Odesach i Benderach
Za p’jat' lit zarobyw,
To w Połtawi i Warszawi
Za dwa jarmarky propyw.
Pyw horiłku, med i pywo,
I diwczata wodyw,
Teper płacze – i ne dywo,
Bo w chołodnij sydiw.
Rozpłatywsja w policiji
Nahajamy, kanczukom.
Rad by teper pidkripytys',
Koły wyjszow bosjakom.
Płacze hirko i rydaje
I w Odesu hljadyt',
Cwiłyj suchar oplitaje,
Sam jak łypka drożyt'.
– Dorobyws' tjażkoji muky,
Szumyt' chmełem w hołowi,
Serce mlije, drożat' ruky
Na pochmiłlja meni.
Bo prokljataja horiłka,
Jak rozbijnyk, dere.
Zberu hroszi, jak med pcziłka –
Wse szynkarka zabere.
Pidkripywsja sucharamy,
Szczo mu z łasky dały,
I załywsja tut slozamy:
– De sil, ryba i woły?
Bidna ż moja hołowońko,
Do czoho ż ja dożywsja?
Szczo ja bidnyj budu dijaw?
De mij rozum diwsja?
Tak wam, wsi burłaky, bude,
Jak budete huljaty,
Bo zabude was boh, łjude,
Perestańte huljaty.
Po switi ne wołoczit'sja,
Najdit' temnyj kutok,
Ożenit'sja i pracjujte,
Bude chliba kusok.