Kozak od’jiżdżaje,
Diwczynońka płacze:
– Kudy jidesz, kozacze?

Kozacze-sobołju,
Woz'my ż mene z soboju
Na Wkrajinu dałeko.

– Szczo ż budesz robyła,
Diwczynońko myła,
Na Wkrajini dałeko?

– Budu chusta praty,
Sribłom-złotom wyszywaty,
Kozaczeńku-serdeńko!

– De ż ty budesz prała,
Diwczyno kochana,
Na Wkrajini dałeko?

– Na krutij hori
Ta na syńomu mori,
Kozaczeńku-serdeńko!

– De ż budesz suszyła,
Diwczynońko myła,
Na Wkrajini dałeko?

– Na bujnim witroczku,
Na szowkowim sznuroczku
Kozaczeńku-serdeńko!

– Szczo ż ty budesz jiła,
Diwczynońko myła,
Na Wkrajini dałeko?

– Suchari z wodoju,
Aby myłyj z toboju
Na Wkrajini dałeko.