Baczysz jak cej swit zanepadaje
Druże mij, czy tebe ce torkaje.
Ruky swoji prostjahaju do tebe,
Ałe ty widwerto widsztowchujesz mene.
Tak mynaje deń za dnem.
Kożen boret'sja zi swojim wohnem.
Za swobodu i za prawdu
Bij na smert' ide miż namy.

Pryspiw:
Koły – zustrinemo anheliw!
Koły my – pobaczymo druziw.
Tam de widczujemo tepłyj swit.
My ne zachoczemo nazad.

Kożen z nas prahne.
Kożen z nas znaje,
Jak rozprawyty kryła,
Ałe dechto zaważaje.
Jak ce wse distało, jak distało wse ce.
Swobody mało, ałe wolja b’jet'sja.
Koły...

Pryspiw

Kożen z nas znaje, kożen z nas prahne.
Kożen znaje, jak rozprawyty kryła.