Rizni oczi czyjis' pereslidujut' nas.
Zakrywajut'sja wdeń,
W nicz – wykradajut' nasz czas...
Slozy kapajut' tam,
de wtomyłos' żyttja...
I smijut'sja wes' czas, tam, de ty wże ne ja...
Rizni oczi czyjis' sudjat' pohljady sniw,
Rozływajut' obman
I rozpałjujut' hniw!
Wsjudy kupa slidiw, oczi w’jiłysja w czas...
Ne isnujut' łysz tam,
De nema tilky nas!

Pryspiw:
Czorno-bili sny zbuwajut'sja, i ja ne znaju, jak zrobyty krok?
Oczi w stinach rozpływajut'sja, jich nema – i ja wże bez dumok!
De ty, chto ty, ja ne baczu twoho tiła!?