Ty jidesz... Łysz zadymłenyj peron
Meni na zhadku załysza twij zapach,
Szczo zwaboju wesnjanych zaboron
Nahaduje pro nemynucze zawtra

Ty jidesz... I sloza narodyt' dwi
Zhubywszy na asfalti swoju tiń
Ty załyszyłas' w misti aujourd’hui
Pryrodnistju chymernych snowydiń

Ty jidesz... A kudy podinus' ja?
Możływo, potonu u spodiwannjach
Ne wirju wże dawno w bezwychid' dnja
I cja rozłuka, pewne, ne ostannja

Realnist' naszych mrij dawno pozadu,
Ałe pohod'tesja: jakym buw zadum!