Naszczo meni żenytysja?
Naszczo meni bratys'?
Budut' z mene, mołodoho,
Kozaky smijatys'.
Ożenywsja, wony skażut',
Hołodnyj i hołyj,
Zanapastyw, nerozumnyj,
Mołoduju wołju.
Wono j prawda. Szczo ż dijaty?
Nawczit' mene, łjude,
Ity chiba do was w najmy?
Czy do ładu bude?
Ni, ne budu czużi woły
Pasty, zahanjaty;
Ne budu ja w czużij chati
Teszczu poważaty.

A budu ja krasuwatys'
W hołubim żupani
Na konyku woronomu
Pered kozakamy.
Najdu sobi czornobrywku
W stepu pry dołyni –
Wysokuju mohyłońku
Na tij Ukrajini.
Na wesiłlja towarystwo
Wyjde pohuljaty
Ta wynese samopały,
Wykotyt' harmatu.
Jak ponesut' towarysza
W nowuju switłycju,
Zahomonjat' samopały,
Huknut' hakiwnyci.

Jak położat' otamana
W nowij chati spaty,
Zahołosyt', jak ta maty,
Hołosna harmata.
Hukatyme, kryczatyme
Ne odnu hodynu.
I roznese tuju sławu
Po wsij Ukrajini. (wes' kupłet – 3)