Czekannja tak płekało j taki nesterpni buły dowhi dni w nadijach z cukru.
I mrijaw w chmarach i jiji dotyk z twojich tepłych sniw teper ziw’jałyj.
I czujesz kohos' ty tam w dałyni, jiji ne czekaj, ce buło u sni.

Pryspiw:
Ty choczesz pity ta ne znajesz kudy i czomu tak bołyt', koły mrija wmyraje.
Serce prosyt' pryjty obijnjaty i ty hirko płaczesz, koły twoja mrija wmyraje.

Szcze tilky myt' j ziw’jane i znyknut' slozy wsi twoji hirki w mertwim okeani.
I nicz roztane i tychyj sum załyszyt' swoju tiń – i nestane.
A zaraz bołyt', twoje serce slozyt', wona szcze żywa, wona hyne, wona pomeraje.

Pryspiw (3)