U tebe je wse dlja toho, szczob mriju swoju zdijsnyt',
Łysz ozyrnysja nawkruhy i znajdesz pidtrymku w myt'.
Szukajesz sobi pryhody wbywajuczy zajwyj czas,
Tak łehsze trymaty swoje w sobi, chocz slozy tremtjat' w oczach.

Pryspiw:
Chtos' je porjad.
Ty prydywys' win je
Z toboju porjad –
Ce druhe "ja" twoje. (wes' kupłet – 2)

W tebe je wse dlja toho, szczob znaty żyttja bez meż,
Tilky dowirsja sercju, znaj, komus' ty potriben też.
Prahnesz buty wilnym, szczo strymuje twij ruch?
A toj, chto je z toboju porjad – ne woroh, ałe j ne druh.

Pryspiw

Nichto ne doskonałyj i rizni my usi,
Ta szczo ne perejmajsja tym, use jak je pryjmy.
Czas hljanuty dowkoła i perszym krok zroby
I ne szukaj dałeko te, szczo porucz je zawżdy.

Pryspiw