Padaje łystja i krużlja nad zemłeju,
Padaje żowte na aswalt dorohy twojeji,
Zowsim ne szwydko, des' sekundy czotyry,
I zowsim nedowho, w ńomu wże sonce wtomyłos'.

Pryspiw:
Na-na-na

Padaje łystja i doszcz werchowodyt',
Hromu hremyt'sja, sonce wże j ne wychodyt',
Widdaljajeszsja w prostir, des' wnyz, po kljatij mapi
Za kordon abo prosto za pańkowu chatu.

Wpade wse łystja i derewa budut' holi –
Os' tak powoli zamerzaje nasze misto,
A ja zamerzaju łysz, koły tebe porucz nemaje,
Ta wid cijeji probłemy wyroby z szersti ne dopomahajut'.