Zakryty treba oczi, zakryty nazawżdy
Ne baczyty nikoho, tycheńko utikty
Pobaczyty dałeko prekrasni korabli
Czerwoni kwity, szczo rozkwitły nawesni

Tam nemaje nikoho z twojich druziw
Ty ne znajesz tam, szczo prawda szczo brechnja
Nazawżdy ty chotiw zostatys' w c'omu misti
Ałe, ałe, jakby ne ałe

Tam ty prowiw duże bahato czasu
I wse ż ne zachotiw, a może i ne zmih
Za sonjaczne prominnja potribno płatyty krowju
A za żyttja – samym żyttjam

Koły pryjszow cej deń, rozpłaczuwatysja treba buło
A ty ne maw niczoho, niczoho krim żyttja
I sonce wże w cej deń tak łahidno ne hriło
Upaw łysz doszcz, twij ostannij doszcz