Łjubłju ja osiń, i wesnu, i lito,
Wesełku dniw i zapach perwocwitu,
Dżereła szum i switłyj podych witru,
W rozmaji misjacznych dorih.
Wesna i osiń prynese kochannja
I sonce nam zasjaje rannje, rannje,
Tepło i lito dast' żahu striczannja,
Zyma zakripyt' nam łjubow.

Pryspiw:
Nam dobre wdwoch ity
Dorohoju kochannja i wesny
Z szczasływoju nadijeju w żyttja,
De budut' zawżdy w nas
I neudaczi, i udaczi. Znajut' wsi:
Łjubow prychodyt' tilky nawesni,
Horyt' i litom tepłym, j woseny,
I z namy je zawżdy w zymi.

Łjubłju ja szum i bereh morja litom,
Wesnoju wkryti barwy neba switłom,
Osinni kolory derew i kwitiw
Zapałjujut' kochannja smak.
Łjubow horyt' w sercjach, ne tlije z wikom,
Pałaje w junosti i zrilim wici
I kwitne dlja nas dwoch, nawiky kwitne,
Radije szczo pryjszła wesna.

Pryspiw

Znajut' wsi:
Łjubow prychodyt' tilky nawesni,
Horyt' i litom tepłym, j woseny,
I z namy je zawżdy w zymi.