Szczo z toboju stałos'? Ty wes' czas spiszysz,
Zabuwajesz wse na switi i biżysz.
I brakuje znow chwyłyny, jak zawżdy.
De znajty odnu-jedynu, de znajty znajty?

Pryspiw:
Ne dywys' na czas, ne rachuj chwyłyny,
Zupynysja i ne pospiszaj.
Poczekaj i usmichnys', mij myłyj,
Wse w nas bude dobre-poczekaj!

Może, ta chwyłyna – ce nasz szans w żytti,
Szczo rozwije sumniw neskinczennych "Ni!"

Jak ne propustyty tu chwyłynnu myt'?
Treba nam jiji z toboju zupynyt'!