Ostanni podychy zymy,
Szcze wypaw snih, mabut', ostannij.
A my z toboju zberehły
Za wsi roky swoje kochannja.

Kochannja – mow wesnjanyj cwit,
Szczo łyne pachoszczamy w wyrij.
Szczasływi my, szczo stilky lit
Z łjubow’ju żywemo u myri.

Kochannja – mow osinnij łyst,
Szczo stycha szełestyt', tripocze.
Kochannja – mow zymowyj błysk,
Mow litni trawy – szczos' szepocze!

Kochannja barwamy manyt',
Hołubyt' duszu ta łoskocze.
Kochannja muczyt' i bołyt',
Biżyt' kudys', złetity chocze...

Tak, bez kochannja na zemli
Buło by sumno, nespokijno.
Szczasływi my, bo zberehły
Kochannja szczyre ta nadijne.