Do tebe ne zawmerły poczuttja moji
Za toj zanadto dowhyj, dowhyj czas rozłuky.
A stały nawpaky sylniszymy wony,
Os' tilky duże ważko poboroty skuku.

Pryspiw:
Kochana, ne zabudu ja twojich oczej,
Twij pohljad zihriwaw moju samotnju duszu.
Łjubłju tebe bezmirno i ziznatys' muszu,
Ja tak tebe czekaw, ne dosypaw noczej.

Jak dowho my buły z toboju u rozłuci,
Ałe czomu, kochana, tak w żytti buwaje?
Ja widczuwaju podych twij i niżni ruky
I stukit twoho sercja zawżdy widczuwaju.

Pryspiw