Trojandowyj wals
na Zamku stancjujemo.
Biłyj.
Pid muzyku witru
krużljatymem prystrasno my
miż kłeniw samotnich,
szczo łystja dawno zahubyły,
miż mudrych kasztaniw,
kotri wże czekajut' zymy...

Trojandowyj wals
pid zorjanym nebom bezdonnym –
łysz sjajuczi oczi
i tyche twoje:
– Raz – dwa – try...
A potim – szczasływi –
My mistom błukatymem sonnym
i stukit serdec'
pidijmatyme nas dohory!

Trojandowyj wals –
jak wykłyk hrjaduszczym morozam!
My znajem napewno,
szczo ne podołaty jim nas!
Trojandowyj wals –
w oczach twojich radisni slozy...
Trojandowyj wals,
Trojandowyj wals,
Wals...