Znowu ne choczu ja probaczyty,
Znowu ne choczu ja widczuty
Twoju łjubow, wona hydotna i nekrasywa,
Wona wbywaje mene znow, i znow, i znow.

Pryspiw:
Nawiszczo ci muky? Naszczo cja kara?
Naszczo omana w duszi mojij?
Ja kraszcze załyszusja w samoti
I budu radity slozi swojij,
Ja budu radity slozam samotnim,
Ja budu szukaty i sercja, wony chocz
I mokri, sołoni, prozori, i dobri,
Prote i u nych je swoje żyttja.
Swoje żyttja... Żyttja je u nych...
Swoje żyttja... Swoje żyttja...
U nych je swoje, swoje, swoje, swoje żyttja...

Żyttja – nestrymne, wono – spontanne,
Wychodjaczy na swit, koły w duszi peczal,
Wychodysz i b’je, doky serce chworije,
Wony wse lljut'sja, mow z kranu woda.

Pryspiw

Swoje żyttja... Swoje żyttja...