Kudy łetjat' moji prekrasni roky?
Czomu tak szwydko prolitajut' dni?
Czomu tjażkymy stały moji kroky?
Czom ne wsmichnet'sja dołeńka meni?
Ja tak bażaju radosti tijeji,
Szczo w mołodi lita czaruje swit:
Zustritys' choczu z mrijeju swojeju –
Zirwaty prahnu paporoti cwit.

Pryspiw:
Kazały mama, kazały tato:
– Szcze pryjde, donju, do tebe swjato.
Ty w nas wrodływa i pracełjubna, –
Szcze budut' w tebe szczasływi budni.

Chwyłyny szczastja i roky czekannja,
Jak son, połynut' w neosjażnu dal.
Moho żyttja kołys' p’janke kochannja
Perewełosja na hirku peczal.
Ta wse ż spasybi wam, terpljaczi roky!
Teper ja znaju: szczastja w tim moje,
Szczo w kożnij myti baczu szczos' wysoke,
Bo w kożnij myti szczos' prekrasne je.

Pryspiw

Taky pryjszło meni wid Boha szczastja,
Chocz des' błukało, a taky znajszłos':
Zumiło switłym promenem upasty
Na dobre serce i jasne czoło.
Teper łysze zdorow’ja proszu w Boha,
Szczob żyty w szczasti, – chaj wono cwite,
Chaj widstupajut' smutok i trywohy
I duszu hrije sonce zołote.

Pryspiw

Żywu w kochanni i radiju budnjam,
Radiju ditjam, prawnukam swojim
I wirju w dołju, wirju dobrym łjudjam
Ta wse bażannja wtiłjuju swoji.
Idu szczasływa i nesu nadiju,
Szczo i do was pryjde najkraszcza myt'.
Żywit' zdorowi i płekajte mriju,
Bo zadlja szczastja warto w switi żyt'!