Trydcjat' druhyj – trydcjat' tretij roky
Roky u smerti – roky bez jidy
Wid hołodu łjudy u mukach wmyrały
Ridni bat'ky ditej pojidały
Wsi zapasy jiżi ta zerna
Włada zabrała – schowała wona
Zerno u pidwałach hnyło za zakon
A łjudy wymyrały ciłym sełom

Cja czuma kosyła tysjaczamy nas
Takyj wże Stalin wydaw ukaz
Ukrajins'kyj narod ne maje prawa żyty
Joho hołodom treba zmoryty
A chto wid hołodu ne pomyraw
Toho – w kajdany i słały za Urał
Todi u szachtach pomyrały wony
Ridni bat'ky, braty ta syny

Pryspiw:
Hołodomor! de wona, jiża dlja ukrajins'kych łjudej!
Hołodomor! smert' ne poszczadyt' ni dorosłych, ni ditej!
Hołodomor! ce dlja narodu, jakyj ne pomre!
Hołodomor! Ukrajins'ka nacija wse pereżywe!

A nazawtra wsim po radio kazały odne
W Ukrajini wid hołodu nichto ne pomre
U poljach wrożaji dawno wże cwitut'
Szczo kołhospy m’jaso u dwi normy dajut'
Ałe ce wse propahanda, wse ce brechnja
W Ukrajini ani chliba, ni m’jasa nema
I znały wsi ukrajins'ki łjudy
U radjans'kij krajini szczastja ne bude

Pryspiw