Pohljad diwoczyj pałkyj,
niżnyj takyj,
jak nebo prostyj.
Ja widczuwaju joho,
ja widczuwaju wohoń.
Spraha wże muczyt' mene,
striła wże łetyt',
pohljad diwoczyj pałkyj,
takyj dorohyj.

Pryspiw:
Szukaju tebe, znachodżu tebe,
i znowu hubłju.
Mow kamiń z hory,
kriz' wsi pereszkody
do tebe łeczu.

Nam nepotriben tjahar
mynułych newdacz,
skyńmo joho.
My zabłukajemo w lisach
bażań i wahań,
i wyjdemo znow.
Nacze wesnjana woda
zalljut' nas poczuttja.
I rozhorjat'sja sercja
wohnem bez jakoho nemaje żyttja.

Pryspiw