Korowy moljat'sja do soncja,
szczo połum’janym schodyt' makom.
Strunka topolja tonsza j tonsza,
mow derewo stawało ptachom.

Wid woza misjac' widprjahajut'.
Szyroke konopljane nebo.
Obwijana daliń bezkraja,
i w sywim dymi lisu hrebiń.

Z hir jaworowe łystja łyne.
Kużil, i piweń, i kołyska.
Wływajet'sja deń do dołyny,
mow swiże mołoko do mysky.