Nowa radist' stała, jaka ne buwała,
Szczo nam, brattja-ukrajinci, wolja zasijała.

Boh rodywsja nyni, Isus Chrystos w sini,
Szczo zasijaw zołotyj tryzub po wsij Ukrajini.

Po wsij Ukrajini mohyły sijajut'.
Tam heroji-ukrajinci wiczno spoczywajut'.

A w nediłju rano-wranci sniżok prolitaje,
Maty z dit'my iz Sybiru bat'ka wyhljadajut'.

Maty z dit'my płacze: – De nasza rodyna?
Tam u poli kraj dorohy wysoki mohyły.

Wysoki mohyły krowiju połyti,
Sorok tysjacz ukrajinciw dowbneju rozbyti.

Żowto-synij prapor na wkrajins'kim poli.
Wże ne bude na Wkrajini worohiw nikoły.