Ja p’jatamy szwydko nakywaw
W nebo oczi wytriszczaw
Strach serdeńko moje łoskotaw
W nebi kraseń hryb zrostaw

Pryspiw:
Witer na kłapti chmarynu rwaw
Wyhljad jakoji mene ljakaw
Harnyj hryboczok u nebi zris
Spokij i tyszu zemli prynis

Ce tworinnja dywne ruk łjuds'kych
Mozkiw jasnych ta ne złych
Szczo darujut' łjudjam myrnyj son
Zahljadajut' skriz' wikon

Pryspiw

Kudy schowatysja, szczo zrobyt'
Wże bihty ne możu, a win łetyt'
Hryb wopłotywsja z łjuds'kych dumok
W nebo wwirwawsja i swit zamowk

Pryspiw (2)