Ne widlitaj, bo załyszajus' ja,
My szcze udwoch ne nalitałys' wwołju.
Szcze pachne litnim prysmerkom zemlja,
Cwite łjubystok na łjubow i dołju.

Ne widlitaj, kraji dałeki nas
Iszcze ne żdut' u bezkinecznyj wyrij.
Nastane czas – i win rozłuczyt' nas,
Zostanus' ja w chołodnij beznadiji.

Ne widlitaj, poczuj moji słowa,
Bo wże bez tebe j noczi ne prożyty.
Buła łjubow, buła na dwoch odna,
Nichto jiji ne zmoże podiłyty.

Ne widlitaj, takyj trywożnyj czas,
I my udwoch pered bezmeżnym switom.
Ne pokydaj, cja muzyka dlja nas,
Dowiku namy bude wołodity.

Ne widlitaj, twoho kryła tepło
I zbereże mene, i obihrije.
Chto znaw łjubow, chto swjatkuwaw łjubow,
Ne pospisza u chołody powiryt'!

Ne widlitaj, ne widłjubyły my,
Nechaj mowczat' worożky j worożbyty.
Nas ne zljakajut' podychy zymy,
Nam szcze tak dowho wiryty j łjubyty!

Ne widlitaj, bo załyszajus' ja,
My szcze udwoch ne nalitałys' wwołju.
Szcze pachne litnim prysmerkom zemlja,
Cwite łjubystok na łjubow i dołju.