Pryłeczu, jak witer-burewij,
Ty czekaj iz dorih mene.
Perejmy, kochana, obihrij
Tepłom swojim, radistju zemnoju.

Pryspiw:
Nichto tak ne łjubyw, moja kochana,
Jak ja łjubłju tebe, moja kochana.
Promeni-steżky, switanky i roky
Horjat' jak pełjustky trojandy łjubowi.

Pryhornu, powir meni, prosty,
O, czomu ty sumna, sumna?
Oswity, nawiky oswjaty
Tepłom swojim, radistju zemnoju.

Pryspiw

Czomu ty mowczysz?
Twoji słowa ne rozmyjut' doszczi.
Czomu ne posmichajeszsja?
Chmary ne zat'marjat' szczasływych oczej.
Trojandy naszoji łjubowi ne wmijut' w’januty,
Bo ja kochaju tebe, kochaju!

Pryspiw

Tak, znaj, znaj,
W mojim serci żywe łysz twij obraz, moja kochana!
Znaj, znaj,
W mojim serci żywe łysz twij obraz, moja łjubow!