Na ternystij istoriji poli
My ne znały ni szczastja, ni doli,
Łysze bytwy – jatrijuczi rany,
Łysze zrady, obłudy, obmany.
My szukały braterstwa ta zhody,
Szczob jednałys', jak riwni narody.
Nam kljałysja: "Nawiky my razom!",
A dawały newoli prokazu.

Pryspiw:
Ukrajino, bud' zi mnoju wiczno –
W radosti, u hori, u żurbi.
Ukrajino, ty zawżdy najwyszcza
I tobi łjubow moja, tobi.
U susida w najmytach ne budesz,
Ne wpadesz u zaszmorhy brechni.
Ukrajino, b’jeszsja sercem w hrudjach,
I żywesz bezsmertjam u meni.

Szljach het'mans'kyj – i radist', i muka,
Kłycz het'maniw – naszczadkam nauka,
Zapowit, szczob kripyły rodynu,
Tu wełyku rodynu, Wkrajinu.
Szczob nikoły hadjuczczja rozbratu
Ne wpowzało w onowłenu chatu,
Szczob kozac'ka, nemerknucza sława
U stolittjach sijała jaskrawo.

Pryspiw

U susida w najmytach ne budesz,
Ne wpadesz u zaszmorhy brechni.
Ukrajino, b’jeszsja sercem w hrudjach,
I żywesz bezsmertjam u meni!