W twojij kimnati porożnja korobka!
W twojij hołowi utylizowanyj chłam!
W twojich oczach pozawczorasznij tyżdeń!
A de ty znachodyszsja, ne znajesz i sam!

Ty łetysz u naprjamku jaskrawoho switła,
W efiri, spownenomu czużych widczuttiw,
Ałe te, szczo ty baczysz, je łysze nastolna łampa,
A ne Sonce, jak ty wważaty chotiw...

Pryspiw:
Ne zmuszuj mene robyty zajwych ruchiw! (4)

Ne w zmozi pobaczyty swoje widobrażennja,
Technołohija radio – sołodka smert' wucha,
Załyszaje dałeko ne zawżdy pryjemni wrażennja,
Moja zalizna skljana żytucha!

Ty łetysz u naprjamku jaskrawoho switła,
W efiri, spownenomu czużych widczuttiw,
Ałe te, szczo ty baczysz, je łysze nastolna łampa,
A ne Sonce, jak ty wważaty chotiw...

Pryspiw (2)

Ważko poczynaty spoczatku,
Duże ważko, koły ty odyn,
Ważko pidnjatys', ważko wstaty,
Ałe ja wstanu i budu stojaty! (wes' kupłet – 4)

Budu stojaty!