Roky wże widszumiły – koni bujnohrywi,
Z-za stin doszcziw – łysz tychyj peredzwin.
Na pam’jat' naszu, mow wesnjanu nywu,
Łjahaje spohad, jak prozora tiń.

Pryspiw:
A ja błahaju: konja sidłajte,
Chaj połeczu ja, mow na witrach,
Tudy, de w prosyni ne czuty oseni
I kazka stełyt' u szczastja szljach.

Buło use na switi – radosti j trywohy,
Trawnewyj cwit, serpnewyj zorepad...
Błahosłowenni projdeni dorohy,
Chocz i ne wernut' junosti nazad.

Pryspiw