Oj upaw sniżok, upaw horamy,
A my z koljadow wyjszły płajamy.
Bo pryjszła wistka na Werchowynu,
Szczo zorja swityt' z neba w dołynu.
Szczo w Wefłejemi Chrystos rodywsja,
A u jordans'kych wodach chrestywsja.
Ta nad hołowow hołub z’jawywsja,
A obłak jasnyj z neba switywsja.

I dawsja hołos z obłaka czuty,
Szczo to pred wikiw tak mało buty.
Szcze kołys' w raju perszym rodyczam
Zawit zminyty Hospod' obicjaw.
Hospod' obicjaw zawit zminyty,
W tajni chreszczennja wiru stwerdyty.
Wiru stwerdyty, zwyczaji nowi
U swjatij wiri, u prawosławnij.

Szczoby wy znały, nadiju mały,
Wiryty w Boha ne perestały.
Cerkwu cju Bożu poszanuwały,
Newynni żertwy Chrystu składały.
A my koljadu wże kujem nyni
Isusu Chrystu, swjatij rodyni,
Preswjatij trijci w nebesni dwory,
I myr Wsełennij i w naszi hory.

Na naszi hory sonce schodyło,
Na Rizdwo rano jasno swityło.
Na Rizdwo rano sonce schodyło,
A czesne bratstwo w cerkwu spiszyło.
Iszły do cerkwy pomołytysja,
Isusu Chrystu pokłonytysja.
Bo w kożnij cerkwi, u Bożim chrami,
Rizdwo Chrystowe w wełykij sławi.

Ta j zijszłysja Chrysta sławyty,
Szczob pozwoływ nam toj rik prożyty.
Boha sławyty, prosyty z neba
Myru na zemli – persza potreba.
Błahowoły nam, Isuse myłyj,
Rjasnym doszczem na naszi nywy,
Na naszi polja, naszi dibrowy
Myr daruj zemli. Bud'te zdorowi!