Opustywsja weczirnij tuman
Na smereky, dołyny w Karpatach.
Tut znajszow ja rozkwitłyj tjulpan
I łjubow u twojich oczenjatach.

Pryspiw:
Oj posłuchaj, moja Marusyno,
Jak smericzky u horach spiwajut'.
Wony takoż łjubow’ju powik
Naszi Karpaty kochajut'.

Ty schyłyłas' meni na płecze
I tycheńko skazała "łjubłju".
A hory wysoki todi
Pidsłuchały tajnu twoju.

Pryspiw

Ja zirwaw toj rozkwitłyj tjulpan
I u kosy tobi prykołow.
Chaj nahaduje wiczno tobi
Pro moju nepodilnu łjubow.

Pryspiw