Ty małjuwała na paperi swoji slidy.
I załyszała swoji slozy nazawżdy ty.
I widkrywała swoji slozy nazawżdy ty.
I widkrywała swoji wikna i dweri znow,
Szczob ne postukała u nych łjubow.

Pryspiw:
Ty wilna, ty witer.
Ty wilna nacze wilnyj ptach.
Ty wilna, ty witer,
Wtikaju znow w nebesa.

I znow małjujesz na paperi swoji slidy,
I zabuwajesz swoji slozy nazawżdy ty.
I widkrywała swoji wikna i dweri znow,
Szczob ne postukała u nych łjubow.

Pryspiw