Doswita wstaw ja wyhljanuw z chaty,
Dywno na dwori, j ne choczet'sja spaty.
Witer stychaje – doszcz nakrapaje,
Sonce z-za chmary hen – wyhljadaje.
Witer na poli pył pidijmaje
De tiji kwoli? Wże bołju nemaje!
Dity maliji z aspydom hrajut'
Szałeni zmiji bilsze ne kusajut'!
Szczo za nowyna? W mistach i w sełach,
Kudy ne pidesz – wsi łjudy weseli.
Toż tiji nywy tak pobiliły –
Prawdywi łjude odesnuju siły.
Anheły tiji skuwały zmija –
Tysjaczu rokiw zemlja radije!
Jdit' na majdany, skyńte kajdany,
Smert' taja łjuta wże ne distane!