S'ohodni w nas pobaczennja zi Ł'wowom;
Wdjahnem swjatkowyj odjah i pidem.
Chaj wułyci swoje nam skażut' słowo,
Nechaj nas weczir mistom powede.

Posłuchajem, pro szczo szepoczut' kłeny,
Pro szczo szumyt' w zadumi Stryjs'kyj park.
Możływo, szczo pro tebe i pro mene
Swoju win pisnju nam prynosyt' w dar.

Pryspiw:
Czy znajete wy tychi lwiws'ki weczory?
Czy z myłoju jich zustriczały,
U sjajewi zori weczirńoji pory
Znajome misto znowu widkrywały?

Do nas istorija pidijde porucz,
Dowirływo prychyłyt' strimkist' weż.
I, jak w łehendu, ty na Knjażu horu
Swoje kochannja hordo pronesesz.

Nam usmichnut'sja, nacze oczi, wikna
Nowych kwartaliw mołodych budow,
I błysk wohniw, i dałyna błakytna
Westymut' nas u szczastja, u łjubow.

Pryspiw