Wohni czużoho mista,
Dym bażań i sniw pusta omana,
Ne hrije mertwa prystrast',
Sliw nema, nema na serci rany.

Pryspiw:
De ty, moja łjubow?
Może w mynułomu ty zabłukała?
De ty, moja łjubow?
Ja ne żywu, meni wseswitu mało.
Switło moje zemne, ne pokydaj mene,
Ne załyszaj mene, ne widpuskaj mene...

Moje żyttja – ce pastka,
Promiń soncja schowanyj w tumani,
Ne hrije sztuczna łaska.
Szczos' ne tak, nema na serci rany.

Pryspiw

Dumok harjaczyj dotyk
Moje serce bilsz ne widczuwaje.
Nema na serci rany,
Ałe j sercja bez tebe nemaje...