Eskiz cej pyszet'sja pro nas,
Nemow osinnij dżaz,
I szepit pohljadiw –
Ce nasz piwdennyj wernisaż.

Ta porucz osiń neprosta
Tumany zaplita,
Osinnje łystja z cych kartyn –
Ce prosto, prosto dym. (wes' kupłet – 2)

Newże ne znajdet'sja palitr
Na pawutynnja lit,
Prozora osiń u pori,
Mow szczastja na porih.

Hojdały chmary nasz eskiz,
Szczo witer nam prynis.
Wyraznist' profiłju, jak sztorm,
I nebo – nam obom. (wes' kupłet – 2)

Ja ne rozpytuju tebe
Nawiszczo ty znykaw,
Kudy doroha cja wede,
De witer ne wszczuchaw.

Rozłuky witer – ce koły
Udwoch na samoti.
Kochannja witer – ce tepło,
Szczo szczastja nameło. (wes' kupłet – 2)